Drób ozdobny
Mówiąc o drobiu można mieć na myśli wiele gatunków ptaków i różne ich przeznaczenie. Mimo, że zazwyczaj hodowla drobiu kojarzy nam się z produkcją jaj i mięsa, to istnieją miejsca, gdzie drób hoduje się w celach ozdobnych. Jedną z hodowli tego typu możemy znaleźć w Kraśniku. Należy ona do grona największych w Polsce. Właśnie tam Pan Eugeniusz Jakóbczyk prowadzi fermę, w skład której wchodzi ponad 300 kur z różnych kontynentów.
Drób nieśny
Innym gatunkiem jest drób nieśny – jak się można domyśleć, jest on związany ze znoszeniem jaj. Kury przeznaczone konkretnie do tego zadania nazywa się nioskami. Jedna nioska jest w stanie znieść aż 120 jaj rocznie. Są one kurami niewielkich rozmiarów, posiadają charakterystyczne wypustki, a także zrogowaciały i żółtopomarańczowy dziób. Aby podjąć się hodowli tych kur należy zapewnić im odpowiednie warunki tj. odpowiednio umiejscowić, wyposażyć i oświetlić kurnik, zadbać o wystarczająco duży wybieg oraz zaopatrzyć się w dobrej jakości paszę.
Drób mięsny
Jak pokazują dane mięso drobiowe należy do najczęściej wybieranych. Polacy jedzą średnio 30kg kurczaka rocznie. Daje to solidne podstawy do podjęcia się hodowli drobiu. Należy jednak pamiętać, aby uwzględnić konkretne wymogi sanitarne. Hodowla drobiu na skalę przemysłową budzi u wielu osób duże zastrzeżenia i kontrowersje – zarzuca się hodowcom złe warunki chowu, nieetyczne wpływanie na przyspieszenie gotowości drobiu do uboju oraz transport i wspomniany już ubój w sposób okaleczający ptaki, zadający im niepotrzebne cierpienie. Decydując się więc na hodowle trzeba być świadomym o odpowiedzialności ciążącej na hodowcy.
Wyróżniamy 4 rodzaje chowu: klatkowy, ściółkowy, wolnowybiegowy i ekologiczny. Są one odpowiednio oznaczane cyferkami od 0 do 3, gdzie 0 oznacza chów ekologiczny, a 3 klatkowy.
Chów klatkowy
Ten rodzaj charakteryzuje się zamknięciem kur na niezmiernie małej płaszczyźnie – w klatce. Obniża to jakość mięsa i jaj pochodzących od tych kur. Doświadczają one permanentnego stresu, wpływa to na wzrost ich agresji, a to przekłada się na wzajemne okaleczanie się. Chów klatkowy uznaje się za etycznie wątpliwy.
Chów ściółkowy
Plasuje się on o pozycję wyżej od klatkowego. Nadal jednak budzi lekką niechęć konsumentów z racji na kontakt kur z ich odchodami oraz możliwość stosowania pasz GMO. Głownie charakteryzuje się zamknięciem kur w ograniczonej przestrzeni - natomiast nie w klatce, dzięki czemu mają możliwość swobodnego przemieszczania się przynajmniej na jej teranie. Przestrzeń ta wyścielona jest ściółką – zazwyczaj słomą zbożową. Ściółka ta pełni ważną rolę, ponieważ izoluje ptactwo od podłoża, a także przydaje się do pochłaniania wilgoci.
Chów wolnowybiegowy
Ten rodzaj chowu zapewnia każdej kurze min. 4m2 wybiegu do dyspozycji. Kury te zamieszkują kurnik, lecz ich dostęp do wybiegu jest nieograniczony. Wpływa to na ich rozwój, mają możliwość wykonywania normalnych dla drobiu czynności tj. rozpościerania skrzydeł, grzebania w piasku, tępienia pazurów itp.. Mogą też samodzielnie zdobywać pokarm, jest to jednak jedynie dodatek do standardowego żywienia paszami.
Chów ekologiczny
To najbardziej polecany rodzaj chowu. Jajka i mięso od kur ekologicznych uznawane są za najlepsze i najsmaczniejsza. Hodowla kur ekologicznych jest zdecydowanie bardziej skomplikowana, w związku z tym i cena jaj jest droższa. Zagęszczenie może wynosić jedynie 6 kur na 1m2 , a powierzchnia kurnika może być nie większa niż 1600 m². Kury te karmione są jedynie naturalnymi paszami, mają dużo swobody, a także bardzo dobre warunki chowu. Wilgotność powietrza powinna oscylować między 60-70%, temperatura mieścić się w granicach 22 °C, a dostęp do światła kury powinny mieć przez około 14-16 godzin (kiedy jest taka potrzeba w gręwchodzi również światło sztuczne).
Żywienie drobiu jest jednym z podstawowych aspektów hodowli. Pasza powinna być dobrze zbilansowana i odpowiednio dobrana do wieku, masy, gatunku, a także rodzaju produkcji. Zazwyczaj wykorzystuje się pasze zbożowe, lecz również niektóre produkty przemysłu rolno-spożywczego. Pszenica, owies, pszenżyto, żyto, jęczmień i kukurydza to najpopularniejsze odmiany zboża wykorzystywane w paszach dla drobiu. Jednak najbardziej polecanymi są pszenica i kukurydza. Do żywienia drobiu wykorzystuje się także nasiona roślin, tłuszcze, susze np. z lucerny. Aby zapobiegać niedoborom składników mineralnych wśród hodowli podaje się również tzw. pasze mineralne – zazwyczaj w postaci dodatku kredy pastewnej lub fosforanów wapniowych. Niezwykle ważną rolę w żywieniu hodowli odgrywają dodatki paszowe mające za zadanie wspomóc funkcjonowanie organizmu zwierzęcia.
Dodatki paszowe
Często spotykanymi dodatkami paszowymi są te bogate w mikroorganizmy probiotyczne, zawierające prebiotyki, czy różnego rodzaju enzymy. Zgodnie z definicją WHO probiotyki to żywe szczepy określonych drobnoustrojów, które podawane w odpowiednich ilościach, modulują równowagę bakteryjną flory jelitowej i wywierają korzystny wpływ na zdrowie gospodarza. Prebiotyki natomiast zdefiniowano, jako składniki pokarmowe, wywierające pozytywny wpływ na zdrowie gospodarza poprzez modulację zbioru mikroorganizmów jelitowych. Na rynku dostępne są także dodatki symbiotyczne tzn. łączące w sobie probiotyk i prebiotyk.
Wpływ pasz symbiotycznych na drób
Prebiotyki stanowią pożywkę dla probiotyków, dzięki czemu są wzmocnieniem dla ich działania. Podając mieszankę symbiotyczną dostarcza się za jednym razem „produkt” i „aktywator”. Symbiotyki mogą przynieść bardzo pozytywne działanie dla drobiu. Po przez wpływ na mikroflorę jelitową stymulują odporność organizmu zwierzęcia, która z racji na duże natężenie stresu jest z reguły obniżona. Wspierają właściwe zasiedlenie jelita, chroniąc tym samym ptaki przed chorobami związanymi z działaniem patogennych mikroorganizmów m.in. typu Salmonella. Probiotyki działają również stymulująco na zwiększenie masy ciała drobiu, poprawiają przyswajanie składników odżywczych z pożywienia, a nawet obniżają odkładanie tłuszczu wokół narządów itd..
Naturalna kurka powstała z myślą o drobiu i jego efektywnej hodowli. Połączenie wysoko wyspecjalizowanego procesu fermentacji naturalnych składników: szczepów probiotycznych (mikroorganizmów) oraz zbóż i minerałów najwyższej jakości gwarantuje zdrowy i bezpieczny chów. Dzięki Naturalnej kurce zwiększa się kondycja i produktywność drobiu. Mieszanka wpływa pozytywnie na przewód pokarmowy zwierzęcia, odbudowuje jego naturalną mikroflorę bakteryjną. Wzmacnia odporność i system immunologiczny. Dzięki jej dodatkowi poprawia się upierzenie ptaków. Wydłuża się okres nieśności, a jaja zyskują twardszą skorupkę. Dodatkowo z racji na skład mieszanki przyspiesza ona okres rekonwalescencji po przebytych chorobach.